همین طور که تو اینستا در حال چرخ زدن بودم چشمم به یه کلیپی خورد...موضوع صحبت هاش در مورد "تخیل" بود این که، اگه بر فرض این گوشی الان دست منه در واقع از تخیل یه نفر سرچشمه گرفته یا هر چیز دیگه ای که دنیای دور و برمون رو تشکیل داده...
به نظرم این که طرز تفکر و تخیل به ما جهت میده قبول البته باور و تخیلی که با تلاش همگامشه،باوری که بشه انگیزه و شور و شوق برای رسیدن نه لزوما هر تخیلی...که برعکس خیال پردازی بدون همت و تلاش میتونه مخرب باشه...
ولی جدا از اینا میدونی قسمت دردناک ماجرا کجاس؟
این که آدم نفهمه از زندگیش دقیقا چی میخواد.
لحظه ای بدون حسرت !
نظرتون مثل برداشت های آزاد میموند یه عالمه برداشت ازش میشه کرد
ولی من منظورتون رو زندگی بدون حسرت برداشت کردم